پرسشنامه پرخاشگری AGQیک مقیاس خود گزارش دهی مدادکاغذی است. این پرسشنامه را آرنولد اچ باس و پری در سال ۱۹۹۲ آن را ساخته است. این پرسشنامه دارای ۳۰ سؤال است که ۱۴ سؤال آن «خشم»، ۸ سؤال ـ«تهاجم» و ۸ سوال دیگر عامل «کینه توزی» را می سنجد. در این پرسشنامه آزمودنی به یکی از ۴ گزینه هرگز، به ندرت، گاهی اوقات و همیشه، پاسخ گفته و برای هر یک از ۴ گزینه مذکور به ترتیب مقادیر ۰، ۱، ۲، ۳ در نظر گرفته می شود. بجز ماده ۱۸ که بار عاملی منفی دارد و جهت نمره گذاری در آن معکوس است، نمره کل این پرسش نامه از ۰ تا ۹۰ و با جمع نمرات سوال ها به دست می آید. افرادی که در این مقیاس نمره شان از میانگین کمتر است، پرخاشگری پایین خواهند داشت. وهرچه نمره فرد در این آزمون بیشتر باشد میزان پرخاشگری او بیشتر است.
خصوصیات روان سنجی این مقیاس توسط زاهدی فر، نجاریان و شکرکن(۱۳۷۹) بدست آمده است .ضرایب بازآزمایی به دست آمده بین نمره های آزمودنی در دو نوبت ۰/۶۴و ۰/۷۹ و ضریب آلفای کرونباخ ۰/۸۷بوده است. همچنین اعتبار این پرسشنامه برای کودکان ۱۰ساله توسط نجاریان در سال ۱۳۷۵ محاسبه و ۰/۸۵ گزارش شده است. و توسط اللهیاری برای دوره نوجوانی (۱۶ سالگی) در ایران هنجاریابی شده است.